1970'li yıllar, Türkiye'nin en çalkantılı dönemlerinden biri olarak tarihe geçti. Bu dönemden akılda kalan 12 Mart 1971 askerî muhtırası, banka soygunları, devrimci sol ile ülkücü militanların silahlı çatışmaları, her iki taraftan gencecik insanların ölmeleri, gencecik insanların idam edilmeleri, bir halk devrimi gerçekleştirmeyi hayal eden devrimci sol militanların devrim pratiğini öğrenmek için gizlice Suriye'deki Filistin kamplarına gitmeleri, Türkiye'ye geri dönüp şehir ve kır gerillalığına soyunmaları. İşte bu çalkantılı dönemin en önemli eylemlerinden biri, dönemin İsrail Başkonsolosu Ephraim Elrom'un 17 Mayıs 1971 Pazartesi günü THKP-C lideri Mahir Çayan ve arkadaşları tarafından kaçırılmasıydı. Çayan ve arkadaşları, Elrom'un serbest bırakılması karşılığında hapiste bulunan devrimci militanların serbest bırakılmalarını istediler. Hükümet, bu isteği reddettiği gibi tarihe mâl olan Balyoz Harekâtı ile dönemin bütün sol görüşlü aydınlarını tutukladı. Balyoz Harekâtı ve akabinde ilan edilen sokağa çıkma yasağı ile İstanbul'un ev ev aranması, Elrom'un infaz edilmesini çabuklaştırdı. Elrom'un cesedi, 23 Mayıs 1971 Pazar sabahı saat 04.15'te Nişantaşı'nda bir apartman dairesinde bulundu. Bu çalışma, 1971 yılının Mayıs ayında yedi gün boyunca cereyan eden bu olayı tüm cepheleriyle incelemekte.
