Antik çağlardan modern döneme kadar Avrupa'da görülen ve Egyptomania olarak adlandırılan Antik Mısır ilgisi, XIX. yüzyılın son çeyreğinden itibaren hem entelektüel hem de popüler anlamda Mısır'da da filizlendi. Bahsedilen dönem itibariyle hukuki açıdan Osmanlı Devleti'ne bağlı bir eyalet konumunda olan Mısır'da, seküler-modernist çizgideki bazı aydınlar, genellikle Mısır'ın Osmanlı Devleti'nden ve Arap halklarından bağımsız, ayrı bir kimliğe sahip olduğu düşüncesi etrafında, Firavunculuk olarak isimlendirdikleri fikri bir akım başlattılar. Mısır Bölgesel Milliyetçiliğinin ilkelerini esas alan fakat bu söyleme bir miktar hümanizm de ekleyen Firavuncular, Antik Mısır medeniyetini dünya medeniyetlerinin kaynağı olarak gördüler ve Mısır halkına görkemli geçmişiyle gurur duymasını salık verdiler. Antik dönem, Mısır'ın Mısırlılar tarafından yönetildiği yegane dönem olarak idealize edildi ve modern Mısırlılar yüksek bir medeniyetin mirasını devralmış bir halk olarak nitelendirildi. Bu akımın etkileri en çok, bu çalışmaya konu teşkil eden 1920'li ve 1930'lu yıllarda hissedilse de 1960'ların edebi alandaki Yeni Firavunculuğu ve 1990'lı yıllarda yükselen İslamcı hareketlere karşı Mısır Hükumeti'nin de teşvikiyle basımı yapılarak okuyucuya sunulan Antik Mısır tarihine dair bir dizi kitap, akımın etkilerini bugüne taşıyan unsurlar oldu. Elinizdeki çalışma da, 1920'lerden 1940'lara kadar Mısır'ın seküler eğilimli entelektüelleri arasında geniş biçimde benimsenen Firavunculuk düşüncesinin nasıl ortaya çıktığı, hangi tarihî-kültürel ögelere dayanarak oluştuğu, Firavunculuğun Mısır tarih, kültür ve edebiyatına yönelik ne tür okumalara temel teşkil ettiği gibi hususlara açıklık getirmek amacıyla kaleme alınmıştır.
