İkinci Dünya Savaşı'na girmeyen Türkiye'nin sınırlarına dayanan savaş dolayısıyla bir milyona yakın genç askere alınmıştır. Savaş yıllarında toplumsal yapının ve ekonominin savaş koşullarına göre düzenlenmesi, savaşa katılan ülkelerle ticari ilişkilere sahip olması Türkiye'yisosyal ve ekonomik açıdan etkilemiştir. Nüfusun yaklaşık %80'ini oluşturan ve milli gelire en büyük katkıyı sağlayan köylü,milli gelirin önemli bir kısmının tarım sektöründen sağlanması ve savaşın en yoğun geçtiği 1941 ve 1945 yılları arasında birkaç kez ciddi kuraklık ve sel ile mücadele etmesi dolayısıylasavaş buhranından en fazla etkilenen kesim olmuştur. Savaşın başlaması ile önlemlerini arttıran hükümet, 1940 yılında kabul ettiği Milli Korunma Kanunu ile köylüye çok daha fazla iş yükümlülüğü getirmiştir.Askere alımların hızlanmasının milli müdafaa masraflarının artmasına neden olması ve Toprak Mahsulleri Ofisi aracılığı ile bu masrafların karşılanması, ürünlerin değerini ve vergi oranlarını yükseltmiştir. Savaş döneminde ülkede kıtlık yaşanmaması için köylü daha fazla hububat ve ticaret değeri yüksek olan sanayi bitkilerinin ekimine yönelmiştir. Ege bölgesi, hem farklı ürün çeşitliliğine sahip olması açısından, hem de batıya yönelik en aktif ticaret limanlara ve batı bölgesi ticaret yollarına sahip olması açısından önemli bir bölgedir. Almanların bölgedeki ülkelere baskı yapması hem ihracat hem de zaman zaman ithalat darlıklarına sebebiyet vermiştir. Savaş yıllarında yaşanan doğal afetler ve alınan tedbirler eş zamanlı olduğu için ürün fiyatlarında yaşanan ciddi artışların ve üretimdeki düşüşlerin asıl kaynağını gösteren bu çalışma, “Savaş mı yoksa Doğal Afet mi?” sorusunun, İkinci Dünya Savaşı'nda yaşanan sıkıntıların kaynağına yönelik önemli bir cevap niteliğindedir.
