II. Abdülhamid pamuklu dokuma alanında büyüyen cari açığa karşı, imtiyazlar ve vergi muafiyetleriyle yeni girişimcileri teşvik etmek istiyordu. Bu ortamda üç Osmanlı bürokratı, İstanbul'da kurulacak bir dokuma fabrikası için imtiyaz aldılar. İmtiyazı devralan İngiliz yatırımcılarsa, Yedikule İstanbul'da fabrikayı inşa etti. Bu fabrika için başlangıçta geniş bir üretim çeşitliliği hedeflendi. Fakat sonrasında üretim sadece pamuk ipliğine yöneltildi. Fabrika yönetimi her üretim girdisi için, devletten vergi muafiyeti talep etmişti. Fakat devlet sadece ülkede yetişmeyen uzun lifli pamuk için, gümrük muafiyeti tanıdı. Bu muafiyet de üretim şartına bağlanmıştı. 1914'de fabrika için yeni bir şirket kuruldu. Yeni şirketin kurulmasından hemen sonra, 1. Dünya Savaşı başladı. Osmanlı Devleti savaş sırasında fabrikaya el koydu. Harbiye ordunun ihtiyaçları için fabrikayı yönetti. Yedikule İplik Fabrikası düşük kalite pamuk ipliğinde, piyasada kendine bir yer edinmişti. Cumhuriyetin ilanından sonra da, fabrika faaliyetini en az 1940'a kadar sürdürdü.
