Çalışmada, Swedberg'in kapitalizmi anlama modeli rehberliğinde, Osmanlı kapitalistleşme tecrübesi değerlendirilmiş ve telif haklarının gelişimi incelenmiştir. Osmanlı kapitalistleşme tecrübesinin başarısızlık öyküsü olduğu; başarısızlığın nedeninin zihniyette aranmasının gerektiği ve telif hakkı bilincinin gelişmemesinin, fikir ve sanat eseri üzerindeki özel mülkiyet hakkının ahlaken meşru sayılmamasından kaynaklandığı ortaya konulmuştur. Swedberg düşüncesinden hareketle, Osmanlı Devleti'nin kuruluştan Tanzimat'ın ilan edildiği 1839'a kadar olan dönemine ‘tarihteki devlet' veyahut ‘Eski Osmanlı' denilmesi gerektiği, Türklerin bugün özlediği Osmanlı'nın ‘tarihteki devlet' olduğu savunulmuştur. Tanzimat'ın ilanıyla başlamış olan ‘Yeni Osmanlı' döneminin iki alt döneme ayrılmasının isabetli olduğu ve ekonominin kapitalizme göre örgütlenmesinin 1839-1908 döneminde yavaş ve yüzeysel, 1908-1922 döneminde hızlı ve kapsamlı seyrettiği iddia edilmiş, İmparatorluğun yıkılışı, ‘eski rejim' zihniyetinin tasfiyesinin yapılamamasıyla açıklanmıştır.
Içindekiler
KISALTMALAR
ÖNSÖZ
GİRİŞ
I. KURAMSAL YAKLAŞIM VE KAVRAMSAL ÇERÇEVE
II. OTLAKÇILIKTAN KAPİTALİZME UZUN YÜRÜYÜŞ
III. ESKİ OSMANLI'DAN YENİ OSMANLI'YA GİRİŞİMCİLİK RUHU
IV. OSMANLI İMPARATORLUĞU'NDA TELİF HAKLARININ GELİŞİMİ
SONUÇ VE DEĞERLENDİRME
EKLER
EK 1: Osmanlı Telif Tüzüğü (1857)
EK 2: Osmanlı Telif Tüzüğü'ne Ek Madde Hakkında Düzenleme (1872)
EK 3: Osmanlı Telif Tüzüğü'ne Ek Madde Hakkında Düzenleme (1876)
