Türkiye Cumhuriyeti'nin temel belgesi olan 1923 Lozan Antlaşması'nın imzalanmasından sonraki dönemde; İtalya'nın Akdeniz'de ve Balkanlar'da yarattığı tehdit, İtalya'nın faşist lideri Mussolini'nin her fırsatta dile getirdiği emperyalist emelleri ve “Mare Nostrum” gürültüleri, dönemin Türk Dış Politikası'nı etkileyen en önemli dış etken olmuştur. İkinci Dünya Savaşı'na giden yolda, Türkiye'nin izleyeceği dış politikasını doğrudan etkileyen esas olay ise İtalya'nın Almanya'dan esinlenerek, 7 Nisan 1939'da Arnavutluk'u işgal etmesi olmuştur. Rodos ve 12 Ada'da çok sayıda İtalyan askerinin mevcudiyeti de dikkate alındığında Türkiye, bu işgali kendisine ve Balkanlara karşı açık ve yakın bir tehlike olarak algılayacak, bu tehdit karşısında kendisini güvenlik altına almak için Batılı devletlerle işbirliğine gidecektir.
